അശരീരി

ഇന്നെലെയാരോയെന്‍

ഹൃദയത്തെനുള്ളിയൊരു

കൊന്നപ്പൂ മാലയില്‍ കോര്‍ത്തുവച്ചു

ഇറ്റിറ്റുവീഴുന്ന രക്തത്തിനിന്നൊരു

കുറ്റപത്രമൊന്നെഴുതിവച്ചു

ഏതൊരുകൈകളെന്നറിയില്ലയെന്നുടെ

നേത്രങ്ങള്‍ രണ്ടും ചുഴഞ്ഞെടുത്തു

ഇറ്റിറ്റുവീഴുവാന്‍ കണ്ണീരില്ലെന്നുടെ

ചുറ്റിലുമെന്തോയിരുള്‍ പരത്തി।

കണ്ടീലയെന്നിരുകര്‍ണ്ണങ്ങളിലാരോ-

ദണ്ഡുകള്‍ കൂര്‍പ്പിച്ചു കുത്തിയതും

ഞെട്ടറ്റുവീഴുന്നപൂവുകള്‍ പോലിരു-

വെട്ടേറ്റുവീഴുന്ന കൈയ്യുകളും

ഓരോചെറുചെറുഖണ്ഡമായ്‌ മാറുന്നു

തീരുകയാണെന്റെ കായമെല്ലാം

എങ്ങോമറയുന്നെന്‍ ജീവനുമപ്പോഴും

വിങ്ങിക്കരയുന്നു ഞാനശരീരിയായ്‌।